Η πρώτη άμεση εκλογή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πραγματοποιήθηκε το 1979. Παλαιότερα, από το 1958 έως το 1974, οι βουλευτές του ΕΚ διορίζονταν από τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών με αποτέλεσμα να έχουν λάβει διπλή εντολή.

Η Απόφαση και η Πράξη για την εκλογή των αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με άμεση καθολική ψηφοφορία υπεγράφησαν στις Βρυξέλλες, στις 20 Σεπτεμβρίου 1976. Μετά την επικύρωση αυτών από όλα τα κράτη μέλη, οι πρώτες εκλογές πραγματοποιήθηκαν στις 7 και στις 10 Ιουνίου 1979 και εξελέγησαν 410 βουλευτές. Έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί έξι ακόμα εκλογικές διαδικασίες.

Εκλογές διεξάγονται πάντοτε στα νέα κράτη μέλη που εντάσσονται στην ΕΕ, ώστε τα κράτη αυτά να μπορέσουν να εκλέξουν τους δικούς τους αντιπροσώπους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ακόμα και εν μέσω κοινοβουλευτικής περιόδου. Αυτό συνέβη στην Ελλάδα το 1981, στην Πορτογαλία και την Ισπανία το 1987, στη Σουηδία το 1995, στην Αυστρία και τη Φινλανδία το 1996 και στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία το 2007. Εκλογές διεξήχθησαν επίσης στην Κροατία τον Απρίλιο του 2013 με σκοπό οι εκλεγέντες βουλευτές της να μπορέσουν να αναλάβουν τα καθήκοντά τους αμέσως μετά την ένταξη της χώρας στην ΕΕ την 1η Ιουλίου 2013.

Συμμετοχή

Η συμμετοχή στις ευρωεκλογέςαπό το 1979 παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις μεταξύ των κρατών μελών. Ενώ σε πολλές περιπτώσεις είναι χαμηλή, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τα αριθμητικά στοιχεία δεν παρουσιάζουν μεγάλη απόκλιση από εκείνα που αφορούν τις εθνικές εκλογές. Παρατηρείται επί σειρά ετών μια καθοδική τάση, η οποία ωστόσο εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικότερης κάμψης που έχει διαπιστωθεί τις τελευταίες δεκαετίες στα ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές στις δυτικές δημοκρατίες.